Jak blogerzy podróżniczy mogą pozwolić sobie na podróżowanie po całym świecie

Chanel, 32, i Stevo, 30

Blog:Jak daleko od domu

Praca przed podróżą: Obaj byli w reklamie.

Baza: Afryka Południowa

Kiedy zaczęli podróżować: Marzec 2015

Gdzie poszli: Australia, Austria, Dania, Anglia, Francja, Niemcy, Grecja, Islandia, Włochy, Kenia, Malawi, Mauritius, Namibia, Nowa Zelandia, Norwegia, Portugalia, RPA, Hiszpania, Szwecja, Szwajcaria, Tanzania, Turcja, Zjednoczone Emiraty Arabskie Emiraty, Zambia

Więc dlaczego nie zaczniemy od miejsca, w którym skończyliśmy - gdzie byłeś od kiedy ostatnio rozmawialiśmy we wrześniu 2015?

Kanał: Myślę, że od tamtej pory widzieliśmy kolejne 15 krajów.

Łał. Ile każdy z was zaoszczędził przed wyjazdem?

Kanał: Około 15 000 dolarów. Steve oszczędzał przez około cztery lata. Oszczędzałem przez około dwa lata. Zaoszczędziliśmy od 10 do 20% naszych pensji. Spieniężyliśmy nasze renty emerytalne. Sprzedaliśmy również nasze samochody, wszystkie nasze meble i niektóre rzeczy. Zawsze upewniamy się, że mamy awaryjną kwotę na lot do domu, ale poza tym wszystkie nasze oszczędności poszły na to.

Co robiłeś w pracy, kiedy zacząłeś podróżować?

Stevo: Założyliśmy wolontariat za pośrednictwem strony internetowej o nazwie Workaway. Dostajesz miejsce na nocleg, dostajesz jedzenie. Pierwszą pracą, którą wykonaliśmy, była praca w Norwegii w schronisku husky opiekującym się 70 psami i szczeniętami, szkoląc je do wyścigów, zbierania kupy i rąbania drewna. Potem przenieśliśmy się do Szwecji. Tam praca Workaway została opisana jako „pomoc przy turystach”, więc tak nie jest ubiegaliśmy się o pracę przy szorowaniu toalet, ale to właśnie zrobiliśmy. Podjęliśmy wyzwanie. To była tylko godzina pracy dziennie, a resztę czasu mogliśmy zabrać ich samochodem i zwiedzić piękną Szwecję. To było absolutnie tego warte! Zaczęliśmy zarabiać dopiero po dziewięciu miesiącach w trasie, a nasze oszczędności wystarczały na 15 miesięcy.

Nadal zbierasz kupę?

kanał: Plan był taki, aby zająć rok, a następnie wrócić do pracy, którą mieliśmy, ale im dłużej angażowaliśmy się w tę podróż, tym więcej możliwości wykorzystywało. Spotkaliśmy parę, której nigdy nie spotkaliśmy nasz Instagram, pokochali nasze zdjęcia i zaprosili nas na wideo z ich ślubu. Nigdy wcześniej nie kręciliśmy ślubu i masz tylko jedno ujęcie. Ale przylecieli nas do Londynu (a potem do Nowego Jorku, bo to był nasz następny cel).

Teraz zajmujemy się wideografią i fotografią dla marek, projektowaniem logo dla małych firm i prowadzimy kursy online dotyczące oszczędnego podróżowania. (Mamy rozpoczęcie nowego kursu w kwietniu, zarejestruj się!) Mogliśmy spędzić kilka nocy w przepięknym hotelu Alfonso XIII w Sewilli w Hiszpanii w ramach zadania fotograficznego. Staramy się przyjrzeć modelom biznesowym, które pozwalają nam zarabiać nawet wtedy, gdy śpimy, więc martwienie się o „emeryturę” i „naszą przyszłość” nie jest czymś, o czym musimy myśleć.

Jaka jest Twoja sytuacja w zakresie dochodu do dyspozycji?

kanał: Jeśli zdecydujemy się zjeść wspólny posiłek, a potem pójdziemy na nasz Airbnb zamiast złapać autobus, ta gotówka byłaby dla nas do dyspozycji. Rejestruję każdy wydatek, jaki poczyniliśmy od marca 2015 r. Średnio w 2015 roku wydawaliśmy 84 euro miesięcznie na rozrywkę - wszystko, na przykład piwo lub wino, czekoladki, wejście do muzeum. Potem patrzę na ten rok i trochę pracowałem od marca 2016 r. Do chwili obecnej, wydajemy średnio 172 euro (179 dolarów) miesięcznie na rozrywkę. Rzeczy, na które pozwalamy sobie wydawać pieniądze, to małe smakołyki. Mówimy: „OK, cóż, jesteśmy na Islandii, więc chodźmy do Błękitnej Laguny. To drogie, ale zamierzamy to zrobić, ponieważ tu jesteśmy ”.

Ile kosztuje dzień w Blue Lagoon?

Stevo: Pięćdziesiąt euro (53 USD) na osobę. I zrobiliśmy to na twoje urodziny.

kanał: Mógłbym dostać kawałek ciasta na urodziny. Więc trochę zaszalejemy.

Czy było coś, na co nie popisałeś się, ale chciałbyś mieć?

Kanał: Na myśl przychodzi mi Akropol, co doprowadza mnie do szału. To naprawdę nie było takie drogie. Myślę, że było to 12 euro (13 dolarów) na osobę. Ale w tym miesiącu, gdzieś w okolicach sierpnia, września ubiegłego roku, spędziliśmy już dużo. Pojechaliśmy aż do Aten i tam nie pojechaliśmy! Z zewnątrz było OK, ale ach.

Eliana, 28 lat i Travis, 28

Blog: W roamingu

Praca przed podróżą: Eliana była kierownikiem biura w szkole podstawowej; Travis był niezależnym fotografem.

Baza: Waszyngton.

Kiedy zaczęli podróżować: Styczeń 2016

Gdzie poszli: Tajlandia, Wietnam, Kambodża, Singapur, Malezja

Ile zaoszczędziłeś, zanim rzuciłeś wszystko, by podróżować?

Travis: Naszym celem było zaoszczędzenie około 10 000 $, a kiedy wyjeżdżaliśmy, mieliśmy tuż poniżej tego. Kupiliśmy bilety lotnicze w jedną stronę, ale pierwotnie planowaliśmy jechać może osiem lub dziewięć miesięcy.

Jakie prace podjąłeś?

Eliana: Aby pracować w południowo-wschodniej Azji, potrzebujesz wizy pracowniczej, a my mieliśmy tylko wizy turystyczne. Więc nie mieliśmy żadnego dochodu.

Gdzie najczęściej spałeś?

Travis: Pierwotnie mieliśmy zostać w hostelach, ale łóżko w hostelu kosztowało około 7 lub 8 dolarów i okazało się, że możemy dostać pokój dwuosobowy w tanim hotelu za jakieś 10 lub 11 dolarów.

Eliana: Korzystaliśmy z [witryny rezerwacji hoteli ze zniżkami] Agoda i czasami Airbnb. W Chiang Rai w Tajlandii zaryzykowaliśmy w miejscu, które widzieliśmy na ulotce, aby pozostać z Plemię Akha Hill, [rdzenna grupa, która często gości podróżników] w górach. Nasz bungalow wisiał na zboczu wzgórza, nad doliną, naprzeciw zalesionej góry. To było magiczne. Ale jeden pokój hotelowy w Bangkoku był pokryty maleńkimi karaluchami - ściany, podłoga, łazienka. Nie mogliśmy zmienić naszego pokoju aż do następnego dnia, więc musieliśmy tam zostać na noc. Wszędzie spodziewane są komary. Niegrzeczni gospodarze są normą. Losowe małpy, jaszczurki i ptaki są częścią tego doświadczenia. Ale karaluchy i pluskwy spowodowały psychiczną udrękę, na którą po prostu nie byłem gotowy.

Na co popisałeś się?

Travis: Kiedy zdecydowaliśmy się na coś zaszaleć, było to [] doświadczenie, ponieważ z plecakiem wszystko, co zgromadzisz, musisz nosić ze sobą. Nadal żałuję, że nie kupiłem garnituru wykonanego na zamówienie w Hoi An w Wietnamie, ale wydawało mi się, że to strata pieniędzy. Zrobiliśmy wycieczkę po tych naprawdę ciemnych podziemnych jaskiniach w Wietnamie i to było nieco poza naszym budżetem - 30 dolarów za sztukę, czyli nasz dzienny budżet na jedzenie - ale spędziliśmy dwa dni nie wychodząc z domu i nie pijąc piwa to.

Kiedy skończyły się pieniądze?

Travis: Myślę, że po pięciu miesiącach wiedzieliśmy, że mamy jeszcze tylko 60 lub 70 dni w trasie. To było trochę przygnębiające. Koszt spadł do 2500 USD. Uświadomienie sobie, że nasze konta zbliżają się do dwucyfrowych liczb, było przerażającym momentem.

Jak dotarłeś do domu?!

Eliana: Jedną rzeczą, którą zaplanowaliśmy przed wyjazdem, było zostawienie 1200 dolarów rodzicom Travisa na lot powrotny. Tak wielu ludzi tworzyło na YouTube filmy typu „Hej, utknąłem w Malezji” lub „Utknąłem w Wietnamie, musisz mi wysłać pieniądze”. Wiedzieliśmy, że możemy wyjechać bez stresu.

Więc wróciłeś do Waszyngtonu, oszczędzając pieniądze na dalsze podróże?

Travis: Tak, myślę, że 5000 dolarów byłoby wygodną kwotą. Pozostałem w kontakcie z moimi klientami fotograficznymi i wróciłem do pracy w kawiarni.

Eliana: Znalezienie pracy zajęło mi dwa miesiące i osiem dni. Martwiłem się o wyjaśnienie luki w moim CV. Ale znalazłem świetną [pracę] jako menadżer w prywatnym klubie towarzyskim, który płaci więcej niż zarobiłem przed wyjazdem.

Travis: Próbujemy dowiedzieć się, jaka będzie następna podróż, a także jak sprawić, by następna podróż była o wiele bardziej trwała, teraz, gdy widzimy, że możesz robić te rzeczy. Planujemy zdobyć niezbędne wizy, aby znaleźć pracę i sprawić, by starczyło na co najmniej rok. Nic nie jest tak zabawne, jak skakanie po całym świecie, jak chcesz, ale przebywanie w miejscu wystarczająco długo, aby naprawdę wchłonąć kulturę, ma również swoją wartość.

Taylor, 26 lat i Stephanie, 26 lat

Instagram: Lesbinomadic

Praca przed podróżą: Oboje pracowali w szpitalu psychiatrycznym dla dzieci.

Baza: Pierwotnie Teksas; teraz Madryt, Hiszpania

Kiedy zaczęli podróżować: Jesień 2014

Gdzie poszli: Nowa Zelandia, Tajlandia, Meksyk, Jamajka, Portugalia, Irlandia, Włochy, Francja, Niemcy, Holandia, Dania, Wielka Brytania, Słowenia, Hiszpania

Spotykaliście się dopiero 10 miesięcy przed rozpoczęciem wspólnych podróży. Jak się przygotowałeś?

Taylor: Jestem jak hardkorową złotą gwiazdą, a Stephanie była wtedy z jakimś przerażającym heteroseksualistą, więc byliśmy po prostu naprawdę dobrymi przyjaciółmi, a potem to po prostu zmieniło się w coś innego. Oboje ukończyliśmy szkołę półtora roku przed wyruszeniem w podróż. Zarabiałem 12 dolarów na godzinę, a Stephanie około 11 dolarów na godzinę. Na szczęście dla nas nie mamy długów. Kiedy wyruszyliśmy w naszą pierwszą podróż, mieliśmy tylko 3400 $. Ale wciąż mogliśmy pojechać do Nowej Zelandii na dwa miesiące i pojechać do Tajlandii na miesiąc.

Czy podjąłeś pracę, aby zarabiać pieniądze?

Taylor: Podczas podróży nie zarabialiśmy, ale pomagaliśmy w programach wymiany. Jest jeden dzwoniony WWOOF [World Wide Opportunities on Organic Farms] i inny tzw HelpX. Pracowaliśmy nad Workaway, odkąd przybyliśmy do Europy. Są to wszystkie programy, w których rejestrują się ludzie, którzy potrzebują pracy, ale nie stać ich na opłacenie. Przyjeżdżają do nich podróżnicy tacy jak my, którzy pracują dla nich nie dłużej niż pięć godzin dziennie, a my zatrzymujemy się z nimi i jemy za darmo w najfajniejszych miejscach na ziemi. Pracowaliśmy z kobietą, która prowadziła motel w Parku Narodowym Fiordland [w Nowej Zelandii], składając tylko pościel i ręczniki przez cztery godziny dziennie. Spędziliśmy trzy tygodnie w Wellington z parą lesbijek, która pomagała im majsterkować w całym domu.

Były z tym dobre i złe doświadczenia. Zrobiliśmy WWOOF z facetem z Nowej Zelandii, który żył w społeczności hipisów. Musieliśmy posprzątać ogród i zrywać owoce z drzew, zanim się zepsuło. Po pracy narysował nam mapę swojej ziemi i przez dwie godziny wspinaliśmy się po górach do magicznego wodospadu. Potem zrobiliśmy HelpX z dziwną kobietą we Francji, sprzątając jej 20-pokojowy dom, który wymagał naprawy, ale musieliśmy też zostać w domu. Cała podłoga była w nocy ciemna jak smoła, ponieważ nie było prądu, były też przypadkowe narzędzia (piła, siekiera), obok których chodziliśmy, i stosy śmieci, które były gromadzone przez lata. Ale te programy obniżyły nasze koszty zakwaterowania do zera, a nasze koszty żywności do zera, chyba że chcieliśmy wyjść. Jedyne za co musisz zapłacić to transport.

Steph: Dużo jeździliśmy autostopem, co jeszcze bardziej obniżyło koszty. To było denerwujące za pierwszym razem, ponieważ w domu słyszysz wszystkie te horrory. Ale kilka razy jechaliśmy autostopem i było super.

Więc na co wydałeś pieniądze?

Taylor: Skoki na bungee w Nowej Zelandii za 270 $.

Steph: Ale tak naprawdę nie musieliśmy wydawać dużo pieniędzy na zajęcia, ponieważ nasi gospodarze [przez Workaway i WWOOFing] zabrali nas na morskie połowy, musieliśmy pogłaskać węgorze, nauczyliśmy się korzystać z rowerów terenowych.

Po podróży do Nowej Zelandii wróciłeś do USA na rok, aby pracować i zaoszczędzić pieniądze na dalsze podróże. Ile pieniędzy pozostało na Twoich kontach? Jak zarobiłeś na więcej podróży?

Steph: Pracowałem społecznie, zarabiając 16 dolarów za godzinę.

Taylor: Byłam opiekunką Care.com dla dziecka specjalnej troski za 20 dolarów za godzinę. Nadchodzi więc maj tego roku i zaoszczędziłem około 9 000 dolarów; Stephanie ma około 8 tysięcy dolarów.

Więc gdzie poszedłeś?

Taylor: Jeździliśmy z plecakiem po Europie przez siedem tygodni. W rzeczywistości wydaliśmy tylko około 3000 USD między nami obojgiem, ponieważ robiliśmy WWOOFing, Airbnb, Booking.com, i Trivago - jedyne miejsce, w którym zapłaciliśmy ponad 60 $ za noc, to Wenecja. W Paryżu spędziliśmy 30 dolarów za noc.

Steph: Następnie złożyliśmy podanie do hiszpańskiej agencji rządowej o nazwie Auxiliares de Conversación. Wyjeżdżasz za granicę do Hiszpanii i uczysz angielskiego dzieci.

Taylor: Jest wolne. Jedyne, za co płacisz, to wiza, która jest mniejsza niż 150 USD.

Jak tym razem zarabiasz pieniądze?

Taylor: Zarabiamy 1000 dolarów miesięcznie na każde nauczanie, co nie wydaje się dużo, ale w Madrycie wszystko jest takie tanie. Piwo, jakieś 50 centów za puszkę.

Steph: Pracujemy tylko 16 godzin tygodniowo.

Taylor: Co tydzień mamy trzydniowe weekendy. My też Airbnbing nasze mieszkanie. To jednopokojowa kanapa z futonem. Więc wynajmujemy ten futon za 40 dolarów za noc w każdy weekend i udzielamy korepetycji na boku.

Jakie było Twoje największe wyzwanie w prowadzeniu koczowniczego trybu życia?

Steph: Jedynym problemem jest to, że jesteśmy mniejszościami, więc przyjazd do Europy otworzył nam oczy w sposobie, w jaki musieliśmy myśleć o tym, dokąd podróżujemy z powodu rasizmu.

Taylor: Jadąc do Nowej Zelandii i Tajlandii, ludzie są jednymi z najbardziej życzliwych, otwartych i przyjaznych gejom ludzi na świecie. Potem przyszedłem tutaj i powiedziałem: „Och, czekaj, suko, jesteś gejem, jesteś czarny i nosisz męskie ciuchy. Wciśnij hamulce. ”„ Kiedy dotarliśmy do północnych Włoch, ludzie chcieliby klepać swoich przyjaciół i gapić się na mnie. Jeśli idę ulicą i powiem po włosku „dzień dobry”, po prostu nic bym nie dostał.

Jednym z powodów, dla których zdecydowaliśmy się pojechać do Portugalii, jest to, że w Portugalii jest dużo brązowych ludzi. Potrafię sobie radzić, gdy ludzie są trochę dziwni, ponieważ jesteśmy gejami. Jesteśmy z Teksasu, więc nam to nie przeszkadza. Ale kiedy siedzimy tutaj i planujemy podróż, myślę „Och, chcę pojechać do Chorwacji”, a potem mam to z tyłu w moim myśl: „Och, nie powinniśmy jechać do Chorwacji, ponieważ Chorwacja jest naprawdę rasistowska” i nie miałem tego strachu, zanim dotarłem do Europy.

Zaczęliśmy Lesbinomadic, ponieważ mówiliśmy: „Słuchaj, chcemy pokazać ludziom, że nie ma znaczenia, czy jesteś czarny, nie ma znaczenia, czy jesteś gejem, nie ma znaczenia, czy jesteś parą międzyrasową, nadal możesz podróżować świat. Nie musisz się bać, nie musisz mieć lęku, a możesz sobie na to pozwolić. ”Nie zarabialiśmy pieniędzy. Nie jesteśmy balerami.