Sarah Ferguson opowiada o córkach Księżniczka Eugenie i Beatrice w serdecznym liście miłosnym

Sarah Ferguson zawsze nosiła serce na rękawie, zarówno jako matka, jak i filantrop. Pieszczotliwie nazywana Fergie, księżna Yorku w ciągu dziesięcioleci w publiczne, pracując na rzecz wspierania nastolatków z chorobami nowotworowymi, a także kobiet i dzieci z ubogich środowisk. Jest także uznaną autorką co najmniej dwóch książek non-fiction, pamiętnika i kilkanaście książek dla dzieci. Jej nowy projekt, Jej serce za kompas: powieść, to romans historyczny oparty częściowo na historii jej własnej rodziny.

Tutaj Sarah dzieli się tekstem innego rodzaju z Dobre gospodarowanie czytelnicy. Napisany dla niej na początku nowego etapu życia — stania się babcią — ten intymny list do jej córek Beatrice i Eugenii (wnuki królowej Elżbiety II), wyraża podziw dla ich odwagi w obliczu wyzwań i życzeń dla następnego pokolenia.

Kiedy usiadłem do napisania tego listu, przypomniał mi się cytat z Martina Luthera Kinga Jr.: „Czasem w życiu są takie momenty niewypowiedzianego spełnienia, których nie można w pełni wyjaśnić za pomocą tych symboli zwanych słowa. Ich znaczenie może być wyartykułowane tylko przez niesłyszalny język serca.”

Każdego dnia dziękuję wszechświatowi za to, że pozwolił mi być twoją matką. Zawsze byłeś krwią w moich żyłach. Odkąd byłeś malutkimi maluchami, uzupełniłeś moje życie. Patrzę, jak pełen pokory, śmiechu i radości jesteście w swoich sercach i podziwiam Was oboje. Teraz w was jako matkach widzę siłę, odwagę i niezłomność, prawość i dobroć oraz sposób, w jaki przyjmujecie każde wyzwanie i każdą chwilę. To niezwykłe uczucie, gdy Twoje dziecko zostaje mamą. Nagle moje małe dziewczynki mają swoje własne maleństwa... takie uczucie, do którego można się przyzwyczaić. Ale jeśli płaczę lub płaczę, gdy odjeżdżasz, to tylko dlatego, że jestem z ciebie taki dumny. Od 33 lat jesteśmy tylko my, ale teraz tworzycie własne rodziny, a ja nie mógłbym być szczęśliwszy dla Was i moich wspaniałych zięciów, Jacka i Edo.

Mając 61 lat jestem młodą babcią i kocham to. Codziennie uśmiecham się z serca, bo tak to jest być babcią. Mam tak wiele zabawnych pomysłów na zajęcia z moimi wnukami i oczywiście są one idealną nową publicznością dla wszystkich moich książek dla dzieci. Jesteś prężna, spokojna i tak miła, a Twoje współczucie i zrozumienie życia daje mi więcej satysfakcji, niż mogę powiedzieć i sprawia, że ​​jestem bardzo dumny. Podziwiam twoją spryt, w jaki sposób zarządzasz swoim życiem. Nic nie sprawia mi większej przyjemności niż obserwowanie, jak jesteście niesamowitymi matkami.

Oboje wytrzymaliście okrucieństwo w obliczu cyberprzemocy, wojowników klawiatury i trollingu w mediach społecznościowych. Stałeś silny w obliczu takich przeciwności. Bez względu na to, co się stanie, nadal pozostajesz w harmonii z życiem.

Zawsze uczyłem cię trzech C: — komunikacji, kompromisu i współczucia — a ty demonstrujesz wszystkie trzy. Chcę, żebyś szedł naprzód i w górę. Zawsze patrz w górę. Kiedy widzę chmury, myślę o francuskim cytacie „Le ciel reste, mais les nuages ​​passent” („Niebo pozostaje, ale chmury przechodzą”).

Pamiętasz Grummy, moją babcię ze strony matki? Grummy był moją całkowitą inspiracją. Zawsze mówiła: „Kiedy źle się ze sobą czujesz, dawaj innym”. Grummy zapoczątkował moją drogę do działalności charytatywnej i filantropijnej, co doprowadziło do powstania dzieci w kryzysie w 1992 roku. Kiedyś kochała AA. Cytat Milne'a „Jesteś odważniejszy niż myślisz, silniejszy niż się wydajesz i mądrzejszy niż myślisz”, który wydał mi się użyteczny i mądry. Mój dziadek odszedł, gdy byłem bardzo młody; był taki wyjątkowy i odważny. Nazwałem go Puff, bo naprawdę sprawił, że uwierzyłem, że jeśli dmuchnę w jego kieszonkowy zegarek, to odskoczy (oczywiście, zrobił to, ale kiedy byłem mały, to była taka cudowna sztuczka).

Z mojej strony ojcowskiej Gargar (Marian, moja bardzo zabawna i błyskotliwa naśladowca babci) nauczył mnie o Szkocji i liściach herbaty z Chin. Dużo wiedziała o naszych przodkach i była dumna ze swoich pięknych kostek! Mój dziadek miał na imię Pop i miał najlepsze wąsy, które kręcił na żądanie, i czarno-białego spaniela o imieniu Tweasel. Widzę w was dwoje aspekty wszystkich waszych dziadków.

Kiedy twoje dzieci idą w swoje własne podróże, naucz je być autentyczne wobec siebie, tak jak ja ciebie. Powiedz im, aby zawsze starali się zwracać do radości — zobaczyć przyrodę, usłyszeć śpiew ptaków, poczuć krople deszczu, które wywołują uśmiech na drzewach. Uwierz we wróżki i magię każdego dnia. Nigdy nie poddawaj się na drodze do uśmiechów i tęczy i pamiętaj powiedzenie „To też przeminie, jak chmury na niebie”.

---

Ta historia pierwotnie ukazała się w październikowym numerze 2021 r Dobre gospodarowanie. Subskrybuj Dobre gospodarowanietutaj.

Ta treść jest tworzona i utrzymywana przez stronę trzecią i importowana na tę stronę, aby pomóc użytkownikom podać ich adresy e-mail. Możesz znaleźć więcej informacji na temat tej i podobnych treści na piano.io.